Η ιεραποστολή στη Μαρτινίκα

Καραμάτσκος Δημήτρης 

Μάστερ Θρησκειολογίας 

Στη Θεσσαλονίκη, πριν την επίσκεψή μας στο Άγιον Όρος

Η Μαρτινίκα, όπως και η Γουαδελούπη, αποτελεί επαρχία της Γαλλίας, επομένως όταν κάποιος φτάνει εδώ βρίσκεται σε ευρωπαϊκό έδαφος και αυτή είναι η πιο απόμακρη περιοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Ερχόμενος στη Μαρτινίκα είχα τις πληροφορίες μου για το έργο που επιτελεί εδώ ο πενηντατετράχρονος ιερομόναχος π. Λάζαρος Φιλογένης. Το όνομά του είναι ελληνικό, ίσως κάποιος πρόγονός του να είχε κάποια σχέση με την Ελλάδα, δεν ξέρει ούτε ο ίδιος. Είναι από τη Γουαδελούπη της Καραϊβικής, Κρεόλος, δηλαδή μιγάς. Μεγάλωσε στη Γαλλία, όπου και γνώρισε την Ορθοδοξία, έγινε μοναχός και στη συνέχεια ιερέας. Επισκέπτεται την Ελλάδα κάθε καλοκαίρι και το Άγιον Όρος, από όπου αντλεί την πνευματική τροφοδοσία για την ασκητική ζωή που ζει. Το καλοκαίρι βρεθήκαμε στη Θεσσαλονίκη και πήγαμε μαζί στο Άγιον Όρος. 

Στη διαδρομή προς την καλύβα του έχει τοποθετήσει νερό
για τους διψασμένους επισκέπτες

Εδώ και δεκατρία χρόνια έχει εγκατασταθεί στη Μαρτινίκα και η «ιδιαίτερη» ως «ιδιότροπη» ορθόδοξη μαρτυρία του είναι το κλειδί της επιτυχίας του. Καθημερινά τρέχει στα σπίτια των πιστών και όχι μόνο των Ορθοδόξων, γιατί τον καλούν να τους συμβουλέψει, να τους ενισχύσει στα προβλήματά τους κι εκείνος πάντα πρόθυμος αναλώνεται στην αγάπη προς όλους και αυτό το βλέπουν και οι μη ορθόδοξοι και είναι ένα από τα κίνητρα που τους ωθούν να έρθουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Στους αλλόδοξους δεν λέει πολλά, μόνο τους δείχνει την ανυπόκριτη αγάπη του και το μόνο που λέει στο τέλος είναι: «έρχου και ίδε». 
Δεν έχει κάποιο μισθό από κάποια εκκλησία, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ γι' αυτόν και το έργο του. Φροντίζουν οι πιστοί για ό,τι χρειάζεται, άλλωστε ζει πολύ λιτά και για τις ανάγκες της ενορίας του έχει αποθέσει "την πάσαν ελπίδα" και την ζωή του στον Χριστό. Και όπως μου λέει, ο Χριστός δεν τον έχει εγκαταλείψει ποτέ μέχρι τώρα και όλες του τις ανάγκες Εκείνος τις εκπληρώνει. 

Η καλύβα του π. Λαζάρου

Η επαφή μου .............

Η συνέχεια στο blog του κ. Καραμάτσκου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

http://karamatskos.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html






30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  2012

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΩΝ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ CONGO-GABON

.

Λίγα..... απ΄ τά λόγια του εκλεκτού ομιλητή:

...................................................................Επιστρέφοντας από το Κονγκό κάνω τον απολογισμό μου.
Θετικός 100%. Εμπειρία ανεπανάληπτη. Γνώρισα τους ανθρώπους, συνδέθηκα μαζί τους, συνδέθηκαν μαζί μου, τους έμαθα μουσική βυζαντινή, που τους είναι χρήσιμη στην λειτουργική ζωή των ενοριών τους.
Πάνω από όλα όμως βίωσα την χαρά της προσφοράς και την αγνότητα των ανθρώπων του Κονγκό. Ζει Κύριος ο Θεός. Και ζει και δρα με ένα τρόπο, που μας θυμίζει την Εκκλησία των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Η Χάρη του Θεού, με όποιες δυσκολίες υπάρχουν στην ιεραποστολή, ενεργεί και σήμερα «θαυμάσια μεγάλα», όπως λέει το «Προκείμενο» των μεγάλων εορτών της Ορθοδοξίας.

Ντόπιοι, νέοι άνθρωποι, εργάζονται για τον ευαγγελισμό των συμπατριωτών τους και η Χάρη του Αγίου Πνεύματος ενεργεί θαύματα στη ζωή της Εκκλησίας. Χωρίς υπερβολή, τα θαύματα έγιναν μέρος της ζωής της τοπικής Εκκλησίας.

Τις τελευταίες ημέρες της παραμονής μου στο Κονγκό πήγαμε στην πόλη Dolisie, όπου πραγματοποιήθηκε το σεμινάριο νεολαίας, σεμινάριο κατηχητών, νέων ανθρώπων, που έχουν διάθεση να μιλήσουν και να κατηχήσουν τους φίλους τους, τους συγγενείς τους, τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους. Εκεί είναι και το ορφανοτροφείο της Ιεραποστολής, με τα τριάντα ορφανά, που έγιναν κομμάτι της ζωής μου, κομμάτι της καρδιάς μου. ........................................................................................................................................

............................ Σκέφτηκα ότι για να μπορέσει το έργο αυτό της ιεραποστολής, με τα ιδρύματα και τις ενορίες, να συνεχίσει τη λειτουργία του θα πρέπει να υπάρχει βοήθεια σε μόνιμη βάση. Έτσι αν βρεθούν κάποιοι πιστοί, που είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν σε μόνιμη βάση είναι εύκολο, αν υιοθετηθεί η μικρή αλλά μόνιμη μηνιαία βοήθεια. Αν αποφασίσουμε να δίνουμε από τον τραπεζικό μας λογαριασμό, με μια μόνιμη εντολη, 20 ή 30 ή 50 Ευρώ το μήνα, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός, αυτό θα βοηθήσει πολύ την ιεραποστολή. Θα είναι ένα είδος υιοθεσίας των ορφανών μας παιδιών ή μιας ενορίας. Για μας ίσως δεν στοιχίζει πολύ, αλλά για το έργο μας στο Κονγκό θα είναι μια ανάσα. Όλα τα κατασκευστικά έργα έχουν σταματήσει και κινδυνεύουν να σταματήσουν τη λειτουργία τους καθώς και τα ιδρύματα και οι ενορίες! Όσοι πιστοί... προσέλθετε..